“Ben Çirkin Miyim?” Diye Kendinize Sık Sık Soruyor Musunuz? – Beden Dismorfik Bozukluğu Yaşıyor Olabilirsiniz

Aynaya baktığınızda her minik sivilceye gözünüz mü takılıyor? Cildi sizinkine oranla daha düzgün kişilerle karşılaştığınızda kendinizi güvensiz ve çirkin mi hissediyorsunuz? 

Görünümle ilişkili bir kusur taşıdığınız düşüncesinde bir aşırılık var mı ya da bir kusur varsa bile yaşadığınız sıkıntı kusura oranla aşırı derecede mi? Bu düşünce zamanınızın çoğunda kafanızı meşgul ediyor, sıkıntı oluşturuyor ya da işlevselliğinizi bozuyor mu?

Beden dismorfik bozukluğu (dismorfofobi; VDB), kişinin vücudundaki görünümle ilgili hayali bir kusur ile aşırı ölçüde uğraşıp durmasıyla belirgin bir klinik görünümdür. Hastada küçük bir kusur varsa bile, ortaya çıkan sıkıntı kusura oranla çok şiddetlidir. En sık üzerinde durulan vücut bölgeleri, görülme sıklığına göre yüz, saçlar, burun, cilt ve gözlerdir. Kusurlu olduğuna ilişkin kaygı duyulan vücut bölgeleri zamanla değişebilir. Sürekli aynada kusurlu bölgesini inceleme, kusurunun önemli olmadığına dair onay beklentileri, vücudunun yansımasını gösteren yüzeylere bakmaktan, toplumsal faaliyetlerden kaçınma ve hayali kusuru aşırı makyaj, giyim tarzını değiştirme gibi çabalarla saklama girişimleri vardır.

Hastaların yaklaşık üçte biri bu kaygılarından ötürü eve kapanıp kalır, beşte biri kadarı da intihar girişiminde bulunur.

-Beden dismorfik bozukluğu olan kişilerde belirli fiziksel takıntılar yaygındır. Bunlar; burnun ebadı ya da şekli gibi belirli bir yüz uzvunun tüm ebadı,çiller, akne ya da lekeler, küçük izler ya da cilt sıyrıkları, göğüs ebadı olabilir.

Bozukluğun nedeni ise bilinmemektedir. Depresyonla birlikte görülmesinin sıklığı, aile içinde duygu durum bozukluğu ve obsesif-kompulsif bozukluk öyküsünün fazla oluşu ve serotonin üzerinden etki eden ilaçlara verilen olumlu yanıt, en azından bu tür hastaların bir bölümünde serotonerjik işlev bozukluğu olabileceğini düşündürmektedir.
Güzellikle ilgili abartılı değer yargıları olan aile ve alt kültürlerde yetişenlerde beden görünümünün abartılı biçimde önemsenmesinin de bozukluğun oluşumunda yeri olduğu düşünülmektedir.

Beden dismorfik bozukluğu, sıklıkla yeme bozuklukları ile karıştırılabilir. Yeme bozukluğunda kilo alımı ile ilgili uğraşlar ön plandadır ve hasta normal kilonun altında olmasına karşın, kilo verme çabalarına devam eder.

Bu hastalık ilk kez İtalyan hekim Morselli tarafından 1886 yılında tanımlanmıştır. Normal görünümlü bir kişinin var olduğunu sandığı bir beden kusuru ile aşırı uğraşması ya da hafif bir beden biçimsizliği varsa bile bunu çok abartması durumudur.Bu bozukluk ilk olarak antik Isparta’daki en çirkin kadın olarak bilinen ‘Dysmorphia’ dan esinlenerek dismorfofobi olarak adlandırılmıştır.