Gerçekten Seviyor Ve Seviliyor Musunuz?

Öncelikle, sevgi gibi manevi derinliği olan bir sözcüğü tanımlamak zordur. Ancak şunu bilmelisiniz ki, sevgi belli bir insana bağlılık değildir, bir tutumdur; insanın sadece tek bir sevgi “nesnesine”(sevgiliniz, aileniz, sevdiğiniz herhangi biri veya şey) değil, bir bütün olarak dünyaya bağlılığını belirleyen bir kişilik yapısıdır. Bu doğrultuda, siz eğer sadece tek bir insanı seviyor ve yakınınızdaki diğer insanlara kayıtsız kalıyorsanız, sevginiz sevgi değil, ortak yaşama bağlılık ya da aşırı bencilliktir.

“O” Sizi Gerçekten Seviyor Mu?

• Sizi gerçekten seviyorsa, kendisini sizinle bir hisseder ama bu; siz, siz olduğunuz içindir, onun gereksinimlerini karşılayacak bir nesne olduğunuz için değil!
• Size saygı duyuyor olması gerekir ve bunun için de kendi bağımsızlığına ulaşmış olmalıdır. Saygının ön şartı özgürlüktür. Eski bir Fransız şarkısında şöyle geçer: “l’amour est l’enfant de la liberte- Sevgi özgürlüğün çocuğudur, hiçbir zaman baskının değil”
• Size saygı duyuyor olması ancak sizi tanımasıyla mümkün olabilir. Sizin hakkınızda bilgi sahibi olması gerekir. Örneğin sizi çok yakından tanımayan biri, davranış ve ifadelerinizden kızgın olduğunuzu anlayabilir. Ancak sizi tanıyan biri davranış ve ifadelerinizden; korktuğunuzu, kendinizi yalnız ve suçlu hissettiğinizi, endişe duyduğunuzu anlayabilir. Yani kızgınlığınızın sadece daha derindeki bir şeyin dışa vurumu olduğunu anlar, sizin korkmuş, kafanızın karışmış daha doğrusu kızgın olduğunuzu değil de acı çektiğinizi görebilir.

Unutmayın; sevgide, kendinizi verme ve karşınızdakini tanıma sürecinde kendinizi bulur, kendinizi, ikinizi dolayısıyla insanı keşfedersiniz! Sevgi, sevgi yaratan bir güçtür ve sevdiğimiz kişinin veya şeyin yaşaması ve gelişmesi için duyduğumuz etkin ilgidir.

• Sevgi; özen, sorumluluk duygusu, saygı ve bilgi gerektirir.

Bir kadın size çiçeklerini sevdiğini söylese, ama onları sulamayı unutsa, onun “çiçek sevgisine inanır mısınız?

Şimdi siz söyleyin; O sizi gerçekten seviyor mu?

Doğru Kişiyi Buldum, Şimdi Sevebilirim!

Çoğumuz, sevginin nesneye bağlı olarak geliştiğine inanırız ki hatta sevdiğimiz insanın haricinde başkasını sevmemeyi, sevgimizin yoğunluğuna kanıt sayarız. Bu bir yanılgıdır! Sevginin ruhsal bir güç ve bir etkinlik olduğunu fark edemeyen insanlar, tek gerekli şeyin doğru kişiyi bulmak olduğunu, bulduktan sonra her şeyin kendiliğinden gelişeceğini zannederler.

Bu davranış resim yapmak isteyen ama bu sanatı öğreneceği yerde doğru nesneyi beklediğini, nesneyi bulur bulmaz da olağanüstü resim yapabileceğini iddia eden insanın durumuna benzetilebilir.

Önce Sevmeyi Öğrenmek Gerek;

Dünyayı Severek Gerçek Sevgiyi Keşfedin!

Eğer gerçekten bir kişiyi seviyorsanız, bütün insanları, dünyayı ve yaşamı seviyor olmalısınız ve sevdiğiniz kişiye “ Sendeki diğer herkesi seviyorum, senin sayende bütün dünyayı seviyorum, sende kendimi de seviyorum” diyebilmeniz gerekir.

İnsanı Sevin!

İnsan sevgisi eşit insanlar arasındaki sevgidir. Ama bizimle eşit olan insanlarla bile her zaman eşit durumda değiliz. İnsan olduğumuz sürece hepimizin yardıma ihtiyacı olabilir. Bugün benim yarın senin! Ama yardıma ihtiyaç duymak demek birinin çaresiz, diğerinin de güçlü olduğu anlamına gelmez. Çaresizlik geçici bir durumdur, herkeste söz konusu ve kalıcı olan durum ise kendi ayakları üzerinde durup yürüyebilmektir.

Bundan dolayı çaresizi sevmek, yoksulu, yabancıyı sevmek insan sevgisinin başlangıcıdır. İnsanın kendi etinden, kendi kanından birini sevmesi özel bir başarı değildir. Hayvanlar da yavrularını sever, onlara bakar. Çaresiz biri de yaşamı ona bağlı olduğundan efendisini sever; çocuk anne ve babasını sever çünkü onlara ihtiyacı vardır. İşte gerçek sevgi, bizim için bir amaca hizmet etmeyen insanlara duyduğumuz sevgide ortaya çıkar!

Siz Neyseniz, O Olduğunuz İçin Sevilmelisiniz!

Unutmayın, size saygı duyulmuyorsa “sevgi” adı verilen durum, karşısındakine egemen olmaya ve ona kendisi için sahip olmaya dönüşebilir. Saygının, korku ve çekinme ile bir ilgisi yoktur. Saygı bir insanı olduğu gibi görme, onun kendine özgü bireyselliğini algılamaktır. Bu nedenle sömürüyü içermez.

Eğer gerçek sevgiyi henüz hissedememişseniz, şu cümleleri sarf etmeniz beklenir;

• Sevildiğim için seviyorum.
• Seni, sana ihtiyacım olduğu için seviyorum.

Çoğumuz sevgiyi yitirmekten korkarız. “Hak edilen sevgi” kolaylıkla acı bir duyguya, insanın kendisi olduğu için sevilmediği, insanın eninde sonunda sevilmeyip belli bir amaç için kullanıldığı duygusuna neden olabilir.

Gerçek bir sevgiye sahipseniz, şu cümleleri sarf edersiniz;

• Sevdiğim için seviliyorum.
• Seni sevdiğim için sana ihtiyacım var.

Gerçek sevgide kendi bütünlüğünüzü ve bireyselliğinizi koruyarak karşı tarafla birleşmelisiniz. Çünkü sevgi birleştiren bir güçtür. Sevgi, insanın ayrılık ve yalnızlık duygusundan kurtulmasına yardım eder ve yine de kendisi olarak kalmasına, bütünlüğü korumasına olanak tanır. Sevgide iki ayrı varlığın bir olması, yine de iki ayrı varlık olarak kalabilmeleri esastır.